Cmentarzowa góra: Historyczna Mogiła

Miejsce, które obecnie nazywamy Cmentarzową Górą w Jastarni, jest świadkiem dawnych dziejów tego malowniczego miasta na Półwyspie Helskim. To pagórek, który przez stulecia pełnił rolę cmentarza dla autochtonów Jastarni-Boru. Przenosimy się w czasie do okresu, gdy Bór (tak zwana Jastarnia Gdańska) i Jastarnia (czyli Jastarnia Pucka) miały oddzielne cmentarze i ich mieszkańców grzebano osobno.

To miejsce, gdzie zmarłych, których morze wyrzuciło na brzeg godnie chowano. Ta historia to nie tylko opowieść o spoczynku zmarłych, ale i o potędze żywiołu wodnego, które w ciągu wieków niszczyło i przekształcało to miejsce. Cmentarzowa Góra dawniej stanowiła wybrzeże Zatoki Puckiej, lecz jej wygląd i kształt uległy znaczącym zmianom w wyniku budowy ulicy Mickiewicza oraz działań samej zatoki.

Zanim powstał port w Jastarni, Cmentarzowa Góra leżała tuż nad brzegiem zatoki. Szczególnie w czasie sztormów fale wymywały ze sobą kości zmarłych. Wtedy to zadaniem miejscowego grabarza było zbieranie tych kości i ponowne pochówki. Jednak siła morza była bezlitosna, a cmentarz ulegał dalszej systematycznej degradacji.

W rezultacie, zdecydowano o zamknięciu tego miejsca jako cmentarza i przeniesieniu grobów na główny cmentarz w Jastarni. Cmentarzowa Góra pozostaje teraz jedynie fragmentem swojej dawnej świetności, przypomnieniem o ludziach i historii Jastarni oraz o nieustannej walce z żywiołem wodnym.

To miejsce jest pełne ducha przeszłości, przypominające nam, jak wiele zmienia się z biegiem czasu i jak przyroda wpływa na kształt naszego dziedzictwa. Cmentarzowa Góra w Jastarni to nie tylko świadectwo historii, ale także zaproszenie do refleksji nad ulotnością ludzkiego życia i przewagi natury nad naszymi wysiłkami.